Przejazd na północ
Całe przedpołudnie spędzamy na plaży niedaleko Fieru. Następnie naszym celem staj się Park Krajobrazowy Theth, jednak musimy się dostać na północ kraju w okolice miasta Szkodra. Dzień upływa nam w dużej mierze za kółkiem, a do przejechania mamy ponad 250km drogami wzdłuż wybrzeża.
Kolejny piękny widok do naszej kolekcji "zdjęć z sypialni"
Dopiero gdzieś daleko można dostrzec główną plażę mieszkańców okolicznych miejscowości
My w cichym i ustronnym miejscu
Z drugiej strony też mamy daleko do najbliższych sąsiadów
Krótko po przebudzeniu obowiązkowa kąpiel w morzu
W tym miejscu również ciepła i czysta woda
Pora na śniadanie
Na piaskach budzi się w Pawle jego poprzednie wcielenie faraona, szybko znajduje insygnia władzy i tron
Nie byłoby zabawy bez zakopania kogoś po szyję
Długo zabrało Kacprowi wygrzebania się spod ziemi
Po uwolnieniu znowu spacer do Adriatyku żeby zmyć piasek
Przed odjazdem krótka konsultacja co do dalszych planów na ten dzień, mamy kilka pomysłów, ale ostatecznie zwycięża idea podjechania na północ i wjazd w pasmo Gór Północnoalbańskich.
Mapa na maskę auta i dyskusja co by tutaj jeszcze odwiedzić i zobaczyć
Ustawiamy samochody do grupowego zdjęcia
Adriatyk i my
Jeszcze tylko krótki przejazd po plaży i wracamy na asfalty
Kierujemy się do centrum Fier skąd odbijamy na północ drogą SH4 w kierunku Duresz
Mijamy małe miejscowości i podpatrujemy codzienne życie mieszkańców
Handel chodnikowy
Po około 100km jesteśmy na przedmieściach Duresz
Tuż przy głównej drodze biegnie również miejska plaża
Postanawiamy się tutaj zatrzymać, zjeść obiad i dla chętnych krótka kąpiel w morzu
Po przerwie w Duresz obieramy kierunek na Szkodrę
Przed nami kolejne ponad 100km
Sieć i jakość dróg na zachodzie kraju jest bardzo dobrze rozwinięta, między głównymi miastami mamy autostrady
W mniejszych miasteczkach dużo starych, ciekawych budynków
Północ kraju to przede wszystkim tereny górskie, stąd też poza rejonami przy Adriatyku, pozostała część jest słabo zaludniona
Przy miejscowości Mes zupełnie przypadkowo natrafiamy na bardzo ciekawy XVIII-wieczny most kamienny. Tuż obok wybudowano drugi, którym przeprawia się przez rzekę. Starsza konstrukcja służy jedynie pieszym i jest wielką atrakcją turystyczną w malowniczo położonym miejscu.
O tej porze roku i z mijającym bardzo suchym latem - niestety sceneria bez wody
Panorama z mostu na most
Przepływa tędy rzeka Kir i w dół koryta można zauważyć jeszcze stojącą wodę
Chwila odpoczynku i ruszamy dalej
Naszym celem staje się wjechanie w pasmo górskie na horyzoncie
Droga znacznie się pogarsza, musimy momentami omijać dość spore wyrwy
Krótka konsultacja, a w zasadzie utwierdzamy się w tym, że dobrze jedziemy
Góry coraz bliżej
Droga w głąb Albańskich Alp, bo takim mianem określa się również masyw Północnoalbański
Przy poboczu puszczony w samopas osiołek
Przejeżdżając tędy nocą trzeba szczególnie zwrócić uwagę na spacerujące tu zwierzęta
Na wąskiej drodze przestraszona krowa taranuje ogrodzenie
W promieniach zachodzącego słońca góry na horyzoncie wyglądają niesamowicie
Jak widać droga jest świeżo wyasfaltowana, w tym rejonie Albania upatruje duży turystyczny potencjał
Co jakiś czas występują poszerzenia, na których można się mijać z autami z naprzeciwka, jednak ruch samochodowy nie jest duży
Droga poprowadzona jest przez szeroką krasową dolinę rzeki Kir, którą za Szkodrą łączy się z Drinem
Niewielkie wioski, złożone z zaledwie kilka domów, skupiają się na łagodnych zboczach
Jedne z ostatnich zabudowań po których asfalt się kończy
Młodzi mieszkańcy górskich rejonów
Droga zmienia się w kamienisty szuter
Obniżamy ciśnienie w oponach
W niedalekiej przyszłości w planach jest również położenie asfaltu w kolejnych wyższych partiach trasy
Panorama na szeroki łuk przy którym zrobiliśmy krótki postój
Film z przejazdu w dolinie rzeki Kir
Aby lepiej się mijać z ewentualnymi innymi uczestnikami ruchu - dzielimy się na dwie grupy po dwa auta
Długo nie trzeba czekać aż ciężarówka pojawia się z naprzeciwka, dajemy sobie wcześniej znać i cierpliwie czekamy w miejscu mijanki
Auta załadowane drzewem to jedyne pojazdy jakie spotykamy na tej trasie
Droga do Theth jest też znana pod nazwą "Droga Krzyży"
Są tu liczne miejsca nad przepaściami, które upamiętniają tragiczne wypadki, głównie samochodowe
Trasa na półce w zboczu cały czas prowadzi nas w górę koryta rzeki
Zachowujemy duże odległości i tracimy z zasięgu radiowego jadących z przodu Karola i Marcin
Słońce szybko zachodzi za wysokimi zboczami, a my zaczynamy rozglądać się za noclegiem
Samotne domki gdzieś w dole już trudno nazywać wioskami
Naszą uwagę przykuwa pieszy mostek wiszący na rzeką
Na środku można poczuć się bardzo niepewnie
Przystanek przy mostku sprawia, że odkrywamy dojazd pod samą rzekę i tym samym świetne miejsce na nocleg
Udaje nam się nawiązać kontakt z pozostałymi autami, jednak nocują oni nieco wyżej żeby się nie wracać
Zjeżdżamy autami na żwirową plażę i rozbijamy obóz, rano dojedziemy do pozostałych
